Informacja Komendy Powiatowej Straży Pożarnej

CZUJKA  DYMU  I  CZUJNIK TLENKU WĘGLA, CZYLI  MAŁA INWESTYCJA W DUŻE BEZPIECZEŃSTWO

OSTRZEGAMY!

Każdego roku z powodu zatrucia tlenkiem węgla, potocznie zwanego czadem, ginie kilkadziesiąt osób. Bardzo często nie ma to związku z powstaniem pożaru, a wynika jedynie z niewłaściwej eksploatacji budynku i znajdujących się w nich urządzeń i instalacji grzewczych.

Tlenek węgla powstaje podczas procesu niepełnego spalania materiałów palnych, w tym paliw, które występuje przy niedostatku tlenu w otaczającej atmosferze.

Niebezpieczeństwo zaczadzenia wynika z faktu, że tlenek węgla:

  • jest gazem niewyczuwalnym  zmysłami człowieka (bezwonny, bezbarwny i pozbawiony smaku),
  • blokuje dostęp tlenu do organizmu, poprzez zajmowanie jego miejsca w czerwonych ciałkach krwi,  powodując przy długotrwałym narażeniu (w większych dawkach) śmierć przez      uduszenie.

Co jest główną przyczyną zaczadzeń?

Głównym źródłem zatruć w budynkach mieszkalnych jest niesprawność przewodów kominowych: wentylacyjnych, spalinowych i dymowych.

Wadliwe działanie wspomnianych przewodów może wynikać z:

  • ich nieszczelności,
  • braku konserwacji, w tym czyszczenia,
  • wad konstrukcyjnych,
  • niedostosowania istniejącego  systemu wentylacji do standardów szczelności stosowanych okien i drzwi, w  związku z wymianą starych okien i drzwi na nowe.

Powyższe może prowadzić do niedrożności przewodów, braku ciągu, a nawet do powstawania zjawiska ciągu wstecznego, polegającego na tym, że dym zamiast wydostawać się przewodem kominowym na zewnątrz, cofa się z powrotem do pomieszczenia.

W celu uniknięcia zaczadzenia należy:

  • przeprowadzać kontrole  techniczne, w tym sprawdzanie szczelności przewodów kominowych, ich systematyczne czyszczenie oraz sprawdzanie występowania dostatecznego ciągu powietrza,
  • użytkować sprawne techniczne urządzenia, w których odbywa się proces spalania, zgodnie z instrukcją producenta,
  • nie zaklejać i nie zasłaniać w inny sposób kratek wentylacyjnych,
  • w przypadku wymiany okien na nowe, sprawdzić poprawność działania wentylacji, ponieważ nowe okna są  najczęściej o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej stosowanych  w budynku i mogą pogarszać wentylację,
  • systematycznie sprawdzać ciąg powietrza, np. poprzez przykładanie kartki papieru do otworu bądź kratki wentylacyjnej; jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć do wyżej wspomnianego otworu lub kratki,
  • często wietrzyć pomieszczenie,  w których odbywa się proces spalania (kuchnie, łazienki wyposażone w termy gazowe), a najlepiej zapewnić, nawet niewielkie, rozszczelnienie okien,
  • nie bagatelizować objawów duszności, bólów i zawrotów głowy, nudności, wymiotów, oszołomienia, osłabienia, przyspieszenia czynności serca i oddychania, gdyż mogą  być sygnałem, że ulegamy zatruciu czadem; w takiej sytuacji należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie, w którym się znajdujemy i zasięgnąć porady lekarskiej.

W trosce o własne bezpieczeństwo, warto rozważyć zamontowanie w domu czujek dymu i czujników tlenku węgla. Koszt zamontowania takich czujek jest niewspółmiernie niski do korzyści, jakie daje zastosowanie tego typu urządzeń (łącznie z uratowaniem najwyższej wartości, jaką jest nasze życie).

Ze względu na zbliżoną gęstość tlenku węgla do powietrza urządzenia do wykrywania jego obecności można montować w dowolnym miejscu i na dowolnej wysokości

Warto jednak uwzględnić:

  • odległość od urządzeń  stanowiących potencjalne źródło tlenku węgla
  • ruch powietrza w przestrzeni  podlegającej monitorowaniu
  • dobrą słyszalność sygnału alarmowego
  • wygodę użytkowania i konserwacji
  • w przypadku czujek tlenku węgla należy je umieszczać w każdym pomieszczeniu w którym znajduje się  wyposażenie stanowiące potencjalne źródło emisji tlenku węgla oraz w  pomieszczeniach sąsiadujących w których mieszkańcy spędzają dużo czasu.

Należy pamiętać aby czujniki i czujki posiadały odpowiednie certyfikaty zgodne z Polską Normą, gdyż sprzęt niecertyfikowany może nie zapewniać poprawności i skuteczności działania. Koszt certyfikowanego czujnika tlenku węgla wynosi ok. 100 zł.

          Źródło: KG PSP Warszawa